HZ. EBU BEKİR 

Babası:

Osman bin Amir olup Ebu Kuhafe künyesi ile bilinirdi


Annesi:

Selma binti Sarh idi. Ümmü Hayr namıyla bilinirdi.


Nesebi:

Teymoğullarındandır.


Asıl adı:

Cahiliye döneminde adı Abdülkabe’dir. Abdüllat ve Abduluzza diye de çağırılırdı. Müslüman olunca Peygamber efendimiz (s.a.v) tarafından Abdullah diye değiştirildi.


Künye ve Lakabları :

Künyesi Ebu Bekir’dir. Aslında Hz. Ebu Bekir’in Bekir isminde bir oğlu olmamasına rağmen bu künyenin verilmesinin sebebi bilinmemektedir. Bu konuda değişik rivayetler söylenmiştir.

Hz. Ebu Bekir’in lakabları çoktur. Ancak bunların en meşhur iki tanesi “Sıddık” ve “Atik”tir. Şimdi bunların anlamları üzerinde kısaca duralım.

Sıddık: Ona bu lakabı Peygamber efendimiz (s.a.v) koymuştur. Bunun iki sebebi olduğu söylenebilir. Birincisi ; Peygamber efendimiz (s.a.v)’in miraç mucizesini müşriklerin yalanmasına mukabil, onun Allah Resulüne (s.a.v)’e karşı duyduğu güven ve itminandan dolayı “bunu Muhammed söylüyorsa doğrudur “ sözünü söylemesi üzerine bu lakab ona verilmiştir.

İkinci olarak; Hz. Ebu Bekir hayatı boyunca Peygamber efendimiz (s.a.v)’in nübüvvet davasında sürekli arkasında durup onu tasdik etmesi, onu yalnız bırakmaması bu lakabın ona verilmesinde büyük rol oynamıştır. Buna işaret olarak şu rivayet kayda değerdir. Hz. Ali (r.a.) yemin ederek; “ sıdkı getirene ve onu tasdik edenlere gelince, işte onlar takvaya erenlerin ta kendileridir.” (Zümer suresi ,33) ayet-i kerimesinin Hz. Ebu Bekir hakkında nazil olduğunu söylemiştir. Nebiler Serveri “Kimi İslam’a çağırdımsa onda bir duraklama, bir tereddüt olmuştu, ama Ebu Bekir’i İslam’a davet ettiğimde, ne durakladı ne de tereddüt etti.” buyurur.(El-Bidaye, 3:30, Sire 1:265)

Atik: Çeşitli manaları vardır. Bunlardan birincisi; azad edilmiş manasına gelir. Peygamber efendimiz (s.a.v)’in “ Kim cehennemden azad edilmiş birine bakmak isterse Ebu Bekir’e baksın” hadisinden işaretle bu lakabın verilmesi en kuvvetli ihtimaldir.

Atik’in ihtiva ettiği diğer manalar ise şunlardır : yüzü güzel, cömertlikte öncülük…


Hz. Ebu Bekir’in diğer lakapları şunlardır: Çok şefkatli ve merhametli olmasından dolayı “Evvah”, Kur’an-ı Kerim’i ilk toplayan kişi olması sebebiyle “Camiul Kur’an”, malını Allah yolunda infak edip eski elbise giymesinden dolayı “Zül hilal” Peygamber efendimiz (s.a.v)den sonra halifelik makamına geçtiği için “ Halifetül Resulullah” .


Şemaili

Uzuna yakın orta boylu , beyaz tenli, kıvırcık saçlı, zayıf bedenli, seyrek sakallı, çukur gözlü, çıkık alınlı idi.


Bazı Özellikleri :

* Karakteri; yumuşak huyluluk, çok düşünüp az konuşması, ve tevazuyla belirgindi.

* Cahiliye döneminde diyet ve borç işlerinde hakem olurdu.

* Yine o dönemde de putlardan yüz çevirmiş bir hanifti.

* Müslüman olmadan önce de bir damla içki içmemiştir.

* Araplar arasında neseb ilmini ve Arap tarihini en iyi bilenlerdendi.

* Kendi kavmi içinde rüya tabirini en iyi bilenlerdendi.

* Peygamber efendimiz (s.a.v)’in vereceği kararlarda ilk istişareye başvurduğu kişilerdendi.

* Hafızası çok kuvvetliydi.

* Çok iyi bir hatipti.

* Kumaş ticaretiyle uğraşırdı. Halifeliği döneminde bile bu mesleğini bırakmamıştı.

* Peygamberlikten önce de Efendimiz’e (s.a.v) çok yakındı. Bu konuda Ümmü Seleme validemiz şunu der:’Sanki ikiz kardeştiler’

* Peygamber efendimiz (s.a.v) bir şeye üzülse, Hz. Ebubekir’i görse hemen üzüntüsü geçerdi.

* Arap kabileleri tarihine vukufu son derece mükemmeldi. Hatta Suyuti’ye göre bu konuda onunla karşılaştırılacak kimse yoktur.